Nieuw energie-model van de mens

Artikel uit de Paravisie (dec. 1995) over Peter mandel en de esogetische geneeskunde; Vertaling: Hans van Kampen Tekst: Ulrich Arndt Bron: Esotera no.3 ‘9

De duitse heilpraktiker Peter Mandel is de ontdekker van de kleurenpunctuur. In diens model van de energetische opbouw van de mens komen bepaalde voorstellingen uit de esoterica, biofysica en de leer over de bio-energie samen. Bij de kleurenpunctuur heeft hij deze baanbrekende inzichten omtrent het energetisch reguleringssysteem verkregen. Nieuw energie model van de mens ‘Alle onduidelijke pijnen zoals hoofd-, rug-, buik- en gewrichtspijnen verdwijnen als men maar tien seconden lang twee specifieke punten op de schedel bij de haarinplant masseert’. Een stoutmoedige bewering. Maar Peter Mandel, pionier op het gebied van de energetische diagnose en behandeling -vooral bekend door zijn kleurpunctuur en het eerste complete diagnoseschema voor de Kirlianfotografie ter wereld- is er volkomen van overtuigd: “Met een rond bewegende, matige druk heeft een massage van die punten invloed op de thalamus en het hersengebied, dat als poort van het bewustzijn bekend staat.” Zo verklaart hij tenminste zijn veronderstelling over de werking van deze eenvoudige zelfbehandeling. Wordt de pijnlijkste van deze plekken gemasseerd, dan is het mogelijk een evenwicht te bereiken in het betreffende deel van de hersenen en neemt de pijn af. Hetzelfde kan men bereiken door de punten met gekleurd licht te bestralen volgens Mandel’s kleurpunctuur methode. Het geheim van deze buitengewone pijntherapie schuilt in het energetisch reguleringssyteem van de mens. De afgelopen vijftien jaar ontwikkelde Peter Mandel op basis hiervan talrijke succesvolle behandelingswijzen. Tevens heeft hij getracht deze kennis theoretisch te onderbouwen. De uitkomst is een buitengewoon en uitgebreid model van de energetische opbouw van de mens, ‘esogetiek’ genaamd. In dit woord verbinden zich de begrippen ‘eso’-terica en ‘ener’-getiek (leer der energiën), synoniemen voor oude en nieuwe kennis. In zijn model van de ‘energetiek der mens’ beschrijft hij bovendien vroeger onbekende, energetische regelsystemen: zogenaamde ‘transmitter-relais’ en ‘converter’ die volgens hem de levensinformatie van het lichaam dragen.” Boek der huid Met behulp van dit nieuwe model is het de Heilpraktiker (een erkend paramedisch beroep in Duitsland) en onderzoeker gelukt het mogelijke verloop van energetische storingen te beschrijven tot het moment waarop deze door ziekten tot uitdrukking komen. Omgekeerd maakt dit hem mogelijk de werking van energetische behandelingen te bepalen tot het moment waarop de klachten verdwijnen, hetgeen zowel bij lichamelijk- als geestelijk lijden tot verbazingwekkende resultaten kan leiden. Bijzonder veel succes heeft Mandel’s esogetisch model op het gebied van de esoterisch-energetische duiding van het levensdoel van mensen, waarbij -naar men meent te hebben ontdekt- lichaamsenergie wordt omgezet in bepaalde materiële uitingsvormen. Mandel’s denkwijze over de energetische processen in de mens heeft nog meer kenmerken. Het kan -volgens hem- door iedereen die de methode toepast, lichamelijk en geestelijk ‘ervaren’ worden, net als een massage of een behandeling met gekleurd licht. Mandel zegt: “Filosofische overtuigingen worden daardoor tastbaar”. Gecompliceerde energetische regelsystemen en informatie uit hogere sferen kunnen nu door iedereen ervaren worden, want alles staat in de huid geschreven. “Of het nu gaat om gezondheid of ziekte, invloeden van buiten of van binnen, alles kan via de huid worden ontraadseld”. “Iedereen weet bijvoorbeeld over het bestaan van hand lijnen, die als het ware een soort van ‘verdrag’ vormen tussen de mens en het leven. We kennen de Chinese meridiaanpunten, de poorten voor de lichaamsenergie in onze huid”, vervolgt Mandel. Voor hem is daarmee het ‘boek der huid’ nog lang niet uitgelezen. “Wie erin slaagt haar hele ‘energetische tekst’ te ontsluieren, krijgt inzicht in de steeds voortdurende informatiestroom, in de ‘koeriersdiensten’ tussen de krachten in het lichaam en de omgevende energievelden, die aan de realisering van individuele levensprogramma’s bijdragen”, is de vaste overtuiging van deze Duitse esogetiek-pionier.

De energetische kringen van de transmitter relays op het hoofd.

Peter Mandel is met de ontsluiering van het energetische ‘boek’ al dertig jaar bezig. “Tijdens mijn opleiding tot masseur had ik het voorrecht les te krijgen van een sensitieve docent. Hij toonde dat ondermeer ischias niet alleen door massage van de rug kon verdwijnen, maar ook door twee plaatsen in het gezicht te behandelen. Hij wist echter niet waardoor dit kwam”, aldus Mandel. Toen hij na zijn opleiding in 1964 op drieëntwintigjarige leeftijd afdelingshoofd werd van een kliniek in Heidelberg kreeg hij de gelegenheid zijn praktische kennis verder uit te bouwen en te verfijnen. “Bij sommige massages viel mij op dat er plekken bestaan die door lichte aanraking of kort masseren herinneringen in het bewustzijn van mijn patiënten opriepen. Het bleek zelfs mogelijk om de leeftijd te achterhalen, waarop de patiënt iets schokkends had beleefd.” Op deze wijze ontdekte Mandel zeven gevoelige huidzones die hij tegenwoordig ‘transmitter-relays’ noemt. Zij vormen één van de in totaal zes fundamentele reguleringssystemen (door Mandel ‘energetische regel moleculen’ genoemd, zie figuur hieronder) en zijn tegelijk belangrijke aanvangspunten voor een therapie. “Deze buitengewone zones zijn uitstekende toegangspoorten tot diepere lagen van de gesteldheid van de mens”, nam hij waar.

Kirlian-fotografie Tegenwoordig worden de transmitter-relays niet meer met drukpuntmassage, maar met Mandel’s bijzondere lichttherapie behandeld. Het energieregelsysteem dat door deze punten wordt vertegenwoordigd, heeft volgens Mandel betrekking op de ‘materiële uitingsvormen’ van het organisme. Daartoe rekent hij bovendien het regelsysteem van de thalamus en andere hersengebieden (molecuul Besturingssystemen) en het molecuul der lichaamssystemen. Zij worden in zijn esogetiek-model aangevuld door drie andere moleculen die betrekking hebben op het fijnstoffelijke: de chakra’s, het ‘vormgevend veld’ en het -wat hij noemt- ‘converter-model’. Aan deze ingewikkelde verbanden had hij bij de aanvang van zijn loopbaan als masseur nog nauwelijks gedacht. Na vijftien jaar vormde zich uit zijn inzichten het tegenwoordige, alomvattende denkmodel. Zo leerde Mandel tijdens zijn opleiding tot Heilpraktiker in 1970 de acupunctuurmeridianen kennen, die voor hem een volgende stap betekenden op weg naar de ontsluiering van de betekenis der huidzones. “Beslissend voor mijn toekomst was een bezoek aan een beurs”, herinnert hij zich, “daar zag ik voor het eerst Kirlianfotografie.” Geboeid, doch zonder voorstelling wat hij ermee kon doen, kocht hij het apparaat. Ongeveer een jaar later ontdekte hij bij toeval dat Kirlian afbeeldingen van vingertoppen zich tijdens ziekte op een eigenaardige wijze konden veranderen. Door middel van acupunctuur slaagde Mandel erin deze afwijkingen kortstondig ongedaan te maken. Inmiddels had hij zijn praktijk geopend. Door ontelbare Kirlianfoto’s van zijn patiënten te maken, slaagde hij er als eerste ter wereld in een omvangrijk diagnoseschema te construeren voor de vingertopstralingen: de ‘energetische-terminaalpunt-diagnose’. “Ik begon mij toen met nieuwe energetische regelmogelijkheden bezig te houden”, herinnert hij zich, “natuurlijk zonder te vermoeden hoeveel verschillende, via de huid te activeren, systemen ik zou vinden.” In 1975 ontdekte hij vervolgens de therapie met gekleurd licht. “Eerst probeerde ik het volgens de methode van Dinshah Ghadiali, waarbij het hele lichaam wordt bestraald met gekleurd licht; daarna experimenteerde ik met het opbrengen van plantenkleurstoffen op de acupunctuurpunten volgens Heidemann. Maar beide methoden werkten niet snel genoeg en hun genezende werking bleef te lang uit”, aldus Mandel. De ontdekkingen van Calligaris spraken hem meer aan. Volgens de theorie van Mandel veroorzaken zij lichtbreking en hebben zij tot taak de verschillende lichtgolven aan bepaalde energiesystemen door te geven, bijvoorbeeld aan de meridianen. Mandel ontwikkelde een eerste lichtstraler, daarna andere modellen, om tenslotte uit te komen bij een nieuwe uiterst handzame lichtbron die men gemakkelijk thuis kan gebruiken. De geboorte van de ‘kleurpunctuur’ was daarmee een feit en in 1978 begon Mandel de acupunctuurpunten en de overige huid op kleurgevoeligheid te onderzoeken. “Een resultaat daarvan was dat ik de lichaamsorganen op zichzelf in een verband zag. Het zijn samenhangende energiesystemen. Ik spreek daarom wel van rode – en blauwe systemen, al naar gelang het over lichaamsdelen of cellen gaat.” Als ‘molecuul der lichaamssystemen’ heeft hij de kleurgevoelige energiesystemen nu in zijn esogetiekmodel ingebouwd. Verzachting van lichte pijnen. Lichte pijnen zoals hoofd-, buik-, rug en spierpijn verdwijnen als men tien seconden lang de Thalamus punt bij de haarinplant masseert (zie afbeelding). Daarmee bereikt men een evenwicht voor het bewustzijn in de hersenen. Men vindt de Thalamus punten als men een lijn trekt vanuit het midden van de pupillen over het voorhoofd tot aan de haargrens. Met de achterkant van bijvoorbeeld een potlood tast men het gebied af. Het punt waar het ‘t meest pijn doet wordt gemasseerd (kleine ronddraaiende bewegingen maken). Een tijdlang bent u dan van uw pijn verlost Energetische fenomenen Sensationeel waren echter inzichten die Mandel kreeg door het onderzoek van gebieden, die voor massages betekenis hebben: de transmitter-relays. Deze gebieden hebben een centrum, stelde hij vast. Daar omheen liggen op gelijkmatige afstanden kringen. In iedere kring, zo ontdekte hij, liggen zeer specifieke energetische fenomenen ‘opgeslagen’. Bijvoorbeeld in de eerste kring de traumatische ervaringen, in de tweede de organische blokkaden, in de derde de prenatale fase. In de vierde kring vond hij -voor buitenstaanders niet meer goed te begrijpen- een vijftal meridiaanfuncties en twaalf energietoestanden, waaronder gevoeligheid voor pijnen; ‘de energie van de twaalf sterrenbeelden’. “Al deze energiezones”, beweert Mandel, “kunnen door een ervaren therapeut worden opgespoord en op storingen worden onderzocht. Met behulp van de kleurpunctuur kunnen impulsen worden gegeven voor een verdere regulering.” Vanaf 1980 werd het Peter Mandel steeds meer duidelijk dat er een geordend systeem noodzakelijk was om de veelheid van mogelijkheden, waarmee de energiepunten van de huid te beïnvloeden waren, te hanteren. Behandelingen moesten effectiever en beter afgestemd worden. Vooral ging het hem erom, de aanwezige storingen bij een patiënt zo te verklaren dat een beter inzicht in diens levensweg en levensopgave werd verkregen. Omstreeks 1983 begon hij de aldus ontdekte energetische gebieden van de mens systematisch te ordenen, waaruit het huidige esogetiekmodel ontsproot. Tegelijk begon hij een samenwerking met dr. Fritz Albert Popp, de grondlegger van het biofotonenonderzoek. Daaruit kwamen theoretische inzichten voort, maar ook nieuwe middelen voor de therapie, zoals een infrarood lichtstift voor de bestrijding van pijnen. Terwijl Mandel probeerde een vereenvoudigd energetisch model van de mens te ontwikkelen, werd het netwerk van gevoelige huidgebieden steeds complexer. Hieruit kwamen zijn ‘converteer-zones’ voort die behoren tot dit fijnmazige netwerk dat het hele lichaam omvat. Ook hierbij bewees de bestraling met gekleurd licht zijn diensten. Op die manier ontdekte hij drie centra in het lichaam die voortdurend energie aanmaken, dat wil zeggen van binnen naar buiten (en omgekeerd) transporteren. Deze centra zijn het voorhoofd, de borst en de solar plexus. “Op haar weg van binnen naar buiten laat deze energie sporen achter, resonanties in de cellen -dus ook in die van de huid. Zij bevatten informatie die men kan aflezen”, aldus Mandel. Iemand staat dus letterlijk ‘iets op de huid afgeschreven’. “Deze drie lichaamsregionen heb ik in zeven hoofdgroepen onderverdeeld die ieder zeven bijzondere punten omvatten. Zo ontstaat een netwerk met 147 bijzondere punten die ongeveer als lichtschakelaars en dimmers kunnen worden gebruikt.” Deze punten komen merkwaardig genoeg precies overeen met de vijf functiekringen (meridianen) uit de Chinese geneeskunst. Het is bekend dat deze functiekringen, bijvoorbeeld het nier-blaassysteem, samenhangen met bepaalde emoties. Het nier-blaassysteem heeft bijvoorbeeld te maken met de standvastigheid, vertrouwen, iets willen aannemen. Tegenstrijdige gevoelens zoals onzekerheid, angst en verstarring druisen tegen dit functioneren in. Als dat maar genoeg gebeurt, wordt men er ziek van. Blijft men met angst zitten in plaats van open te staan, vertrouwen en zekerheid te gewinnen, dan treft dit de botten, het skelet, de oren die ook bij het nier-blaassysteem behoren. Door middel van de 147 converteerpunten laten zich extreme emoties reguleren, blijkt uit Mandel’s onderzoek. Bovendien kan men hierdoor invloed krijgen op lichamelijke klachten. Knieklachten bijvoorbeeld kunnen verrassend snel verholpen worden door kortstondig en snel op de converteerpunten voor angsten te drukken. Snelle hulp bij knieklachten Een voorbeeld van zelfbehandeling voor het zogenaamde converteermodel is de behandeling voor knieklachten. Deze staan in relatie tot angsten, waarvan de meeste mensen vaak niets weten. Drukt men echter kort en sterk op het converteerpunt van de angst, links en rechts aan de voorzijde van de schouders (zie afbeelding) dan verdwijnt de pijn in de meeste gevallen razendsnel. Organisatie van het leven Het zou nog zeven jaren duren voor Mandel de definitieve vorm voor zijn esogetiek model vond. Naast de hiervoor beschreven energetische punten nam hij daarin tevens de chakra’s op. Volgens Mandel zijn dit niet, naar men aanneemt, een soort energiewervels, maar opslagplaatsen voor ‘informatie’. “Ik geloof dat de chakra’s de organisatie van het leven betreffen. Hier zijn de belangrijke, niet aan tijd en ruimte gebonden inlichtingen geprogrammeerd, die ieder mens voor de rest van zijn leven nodig heeft.” Om deze informatie in een zekere werking om te zetten, dus het programma te laten aflopen, is energie nodig. Deze wordt door de drie converters ter beschikking gesteld. Mandel volgt daarbij een principe uit de natuurkunde, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen energie (bijvoorbeeld de geluidssterkte) en informatie (de toonhoogte). Omdat de chakra’s in verband staan met essentiële levensopgaven, wijst Mandel de behandeling van deze punten met licht of edelstenen resoluut af. Alleen een meditatieve methode lijkt hem zinvol. Mandel bedacht daarom een indirecte weg om de chakra’s te beïnvloeden en blokkades ‘weg te spoelen’. Een methode was het op gang brengen van dromen. Hiertoe werden bepaalde lichaamsdelen ‘s avonds gemasseerd en met etherische olie ingewreven. Versterkt dromen bevrijdt het bewustzijn van de ‘zorgen van alledag’ en maakt de weg vrij voor veel belangrijkere informatie. “Men kan zich daardoor mettertijd veel beter instellen op het eigen levensprogramma”, aldus de energetiek deskundige. Het zesde en laatste ‘molecuul’ betreft het zogenaamde ‘vormgevende veld’. Het betekent in feite het ‘alomvattende vormgevende krachtenveld’, dat volgens Mandel hetzelfde is als het begrip Akasha-kroniek. “Naar mijn voorstelling betekent dit molecuul de ‘absolute informatie’. Deze komt tot uitdrukking in de chakra’s, het individuele programma dus, wordt gedragen door de energie der converters en verdeelt zich zo via de reguleringssystemen over het materiële lichaam”, aldus Mandel. Permanent worden op deze wijze uit het vormgevend veld stuurimpulsen afgezonden die op cascade-achtige wijze, in golven, het lichaam manen om het voorliggende programma uit te voeren. Blokkades treden vooral op wanneer in ondergeschikte reguleringsystemen storingen optreden. Toch kunnen impulsen door behandeling van bepaalde zogenaamde ‘geesteslijnen’ in de huid ondersteund worden. Centraal in.zijn denkmodel plaatst Mandel een ‘transcendent veld’ waarvan het bestaan uitsluitend door meditatie aangevoeld kan worden. Hier vindt het contact plaats met universele energieën. Volgens Mandel kan de stroming van energie en informatie ‘door de moleculen’ op verschillende wijzen worden geblokkeerd. Het gevolg ervan zijn ziekte en pijn, wat niets anders is dan ‘bewustzijnsverstarring’. De bekende fysicus David Bohm omschreef die verstarring als een ‘voortdurende draaikolk’. Hij trekt energie weg en vormt zich telkens op dezelfde wijze”, verklaart Mandel, ‘schokkende gebeurtenissen, maar ook angsten, ergernis, agressie en stress kunnen draaikolken veroorzaken. Daardoor ontstaan telkens opnieuw allerlei conflictsituaties. De betekenis van de kennis over de reguleringssystemen ziet Mandel vooral in het volgende: Als bepaalde communicerende huidpartijen met wel gekozen kleuren licht bestraald worden, of bepaalde klankvolgorden worden waargenomen en tegelijk het dromen wordt gestimuleerd, kunnen psychologische problemen beter worden opgelost, dan met een langdurige gesprekstherapie. Daardoor wordt het de mens mogelijk zijn ‘innerlijke weg’ te volgen of het (goddelijke) ‘programma’, zoals de ‘esogetische moleculen’ dat feitelijk voorschrijven. “Wij moeten ons op weg begeven om het energetische ‘boek van God’ in onszelf te vinden”, concludeert Peter Mandel. “Dat kan ons weleens op de huid geschreven staan…”